సృష్టికి ప్రతిసృష్టి నిడిన
స్రష్టను వేడను త్రిశంకు స్వర్గము చేరన్
కష్ష్ట తరమైన యొక పర
మేష్టిని చేయించి పంపె నింపుగ నతనిన్.
ఉగ్రంబౌ నా యజ్ఞా-
నుగ్రహమున జేరబోవ నుద్ధతి నా రా-
జాగ్రణి స్వర్గము సుర రా-
జాగ్రహమున ద్రోచి వైచె నంతను వానిన్.
కని విశ్వామిత్రుండది
కనులెర్రగ జేసి పల్కె కనుమిది రాజా
ఘనమౌ మరియొక స్వర్గము
వినువీధిని జేతునీకు వేల్పుల దేలా?
తల క్రిందై పడు రాజున
కిల జేరక మున్నె నమరె నింపౌ స్వర్గం
బలరారె త్రిశంకు దివిగా
తల క్రిందులె సర్వమచట తాపసి మహిమన్.
No comments:
Post a Comment