కమనీయ మోహ జనిత వైభవమ్ము..............

కటిక చీకటు లెల్ల గడగడ వడకుచు
..........పారిపోవగ జేయు ప్రబల శక్తి
కిటికీల ద్వారాల పటుతరమ్ముగ దూరి
..........మేలు కొల్పులు పాడు మెరుపు తీవ
తటినీ జలమ్ముల తరగల పై స్వర్ణ
..........రోచిస్సు లద్దెటి కూచిక గన
నటియింప ప్రాగ్దిశన్ నగుమోముతో నుషా
..........సుందరి నవ్వుకు స్ఫూర్తిదాత

చూడరే శరత్ప్రాభాత సూర్య కిరణ
పుంజ మంజుల కమనీయ మోహ జనిత
వైభవమ్మును, ధాత్రిని శోభలీను
తీరు ననునిత్యమున్ మీరు దివ్యమగును.

 

దీప లక్ష్ములు చాలవే..............

కర్ణభేరిని చీల్చు కరకు శబ్దమ్ముల
...........విస్ఫోటనమ్ముల వీడ వలదె?
కను మిరుమిట్లగు పెను కాంతుల వెలార్చు
...........విపరీత పుంజాల విడువ దగదె?
హానికారక రసాయనముల వెదజల్లు
...........మందు గుండును ముందు మాన వలదె?
వృద్ధుల శిశువుల భీతిల జేసెడి
...........నిప్పుతో నాటలు ముప్పు గాదె?

దివ్వటీలను వెలిగించి దిబ్బు మనుచు
నందములు చిందు ప్రమిదల విందు జేయు
నింగి వీడిన తారల భంగి మెరయు
దీప లక్ష్ములు చాలవే దివ్యముగను ?

దివిటీల్ దాలిచి నిల్చినార లరుగో ధృత్యున్నతోత్సాహులై 

బవరం బందు సిపాయి లట్లు వరుసన్ బాలల్ గనన్ వారి రే 

బవళుల్ పూనిక వెల్గు పూల తరులన్ బాతించి పోషింతు మీ 

యవనిన్ శాంతి చివుళ్లు వేయ నన సాయం సంధ్య దీపావళిన్.  

పచ్చని కాంతు లీనుచును భళ్ళున రాలె మతాబు ముత్యముల్ 

చిచ్చులబుడ్లు ఝమ్మనుచుఁ జిందెను బువ్వుల జల్లుజల్లుగాఁ 

జిచ్చును గ్రక్కు జువ్వ లవె చివ్వున నింగికిఁ బ్రాకె నంతలో 

హెచ్చెను డాం ఢ ఢ మ్మనుచు నెన్నొ టపాసుల శబ్ద మెల్లెడన్. 

కూష్మాండ

బ్రహ్మాండమున్ రెప్పపాటు లో సృజియించి 

..........పెంచి పోషించెడి పెద్ద దిక్కు !
సూర్య మండలములో శోభలీనుచు నుండి
.........జగతి వెల్గించెడి పగటి చుక్క!
అష్ట సిద్ధుల నీయ నపురూప మాలతో 
.........సర్వదా సన్నద్ద చల్లనమ్మ !
ప్రాణు లందున నొప్పు రమ్య తేజస్సుగా
.........తన చాయ నింపిన దైవ శక్తి!

ప్రీతి కూష్మాండ బలి గొని ప్రేమతోడ
ప్రాణి కోటిని కాపాడు ప్రాణశక్తి
నేటి నవరాత్రులందున నియతితోడ
కొలువ కూష్మాండ శక్తిని కలుగు శుభము.

***************************************************

సురాసంపూర్ణకలశం రుధిరాప్లుతమేవ చ ।
దధానా హస్తపద్మాభ్యాం కూష్మాండా శుభదాస్తు మే ॥

దుర్గామాత నాలుగవ స్వరూప నామము ‘కూష్మాండ’. దరహాసముతో అంటే అవలీలగా బ్రహ్మాండమును సృజించుతుంది కాబట్టి ఈ దేవి ‘కూష్మాండ’ అనే పేరుతో విఖ్యాతి చెందింది.

ఈ జగత్తు సృష్టి జరుగక ముందు అంతటా గాఢాంధకారమే అలముకొని ఉండేది. అప్పుడు ఈ దేవి తన దరహాసమాత్రంతో ఈ బ్రహ్మాండాలను సృజించింది. కాబట్టి ఈ స్వరూపమే ఈ సృష్టికి ఆదిశక్తి. ఈ సృష్టిరచనకు పూర్వము బ్రహ్మాండమునకు అస్తిత్వమే లేదు.

ఈమె సూర్యమండలాంతర్వర్తిని. సూర్యమండలంలో నివసింపగల శక్తిసామర్థ్యములు ఈమెకే గలవు. ఈమె శరీరకాంతిచ్ఛటలు సూర్యకిరణ ప్రభలలాగా దేదీవ్యమానముగా వెలుగొందుతూ ఉంటాయి. ఈమె తేజస్సు నిరుపమానము. దానికి అదే సాటి. ఇతర దేవతాస్వరూపాలేవీ ఈమె తేజః ప్రభావములతో తులతూగలేవు. ఈమె తేజోమండల ప్రభావమే దశదిశలూ వెలుగొందుతూ ఉంటుంది. బ్రహ్మాండములోని అన్ని వస్తువులలో, ప్రాణులలో ఉన్న తేజస్సు కూష్మాండ ఛాయయే.

ఈ స్వరూపము ఎనిమిది భుజాలతో విరాజిల్లుతూ ఉంటుంది. అందువల్లనే ఈమె ‘అష్టభుజాదేవి’ అనే పేరుతో కూడా వాసిగాంచింది. ఈమె ఏడు చేతులలో వరుసగా కండలమూ, ధనుస్సూ, బాణమూ, కమలమూ, అమృతకలశమూ, చక్ర గదలు తేజరిల్లుతూ ఉంటాయి. ఎనిమిదవ చేతిలో సర్వ సిద్ధులనూ, నిధులనూ ప్రసాదించే జపమాల ఉంటుంది. సింహవాహన. సంస్కృతంలో ‘కూష్మాండము’ అంటే గుమ్మడికాయ. కూష్మాండబలి ఈమెకు అత్యంత ప్రీతికరము. ఇందువల్ల కూడా ఈమెను ‘కూష్మాండ’ అని పిలుస్తారు.

నవరాత్రి ఉత్సవాలలో నాల్గవరోజు కూష్మాండాదేవీ స్వరూపమే దుర్గామాత భక్తుల పూజలను అందుకొంటుంది. ఈనాడు సాధకుని మనస్సు అనాహత చక్రంలో స్థిరమవుతుంది. కాబట్టి ఈ రోజు ఉపాసకుడు పవిత్రమైన, నిశ్చలమైన మనస్సుతో కూష్మాండాదేవి స్వరూపాన్నే ధ్యానిస్తూ పూజలు చేయాలి. భక్తులు ఈ స్వరూపాన్ని చక్కగా ఉపాసించడంవల్ల పరితృప్తయై ఈమె వారి రోగాలనూ, శోకాలనూ రూపుమాపుతుంది. ఈమె భక్తులకు ఆయుర్యశోబలములూ, ఆరోగ్యభాగ్యములు వృద్ధి చెందుతాయి. సేవకుల కొద్దిపాటి భక్తికే ఈ దేవి ప్రసన్నురాలవుతుంది. మానవుడు నిర్మల హృదయంతో ఈమెను శరణుజొచ్చిన వెంటనే అతి సులభముగా పరమ పదము ప్రాప్తిస్తుంది.

శాస్త్రాలలో, పురాణాలలో పేర్కొనబడిన రీతిలో విధివిధానమును అనుసరించి మనము దుర్గాదేవిని ఉపాసిస్తూ అనవరతము భక్తి మార్గంలో అగ్రేసరులమై ఉండాలి. ఈ తల్లి భక్తిసేవా మార్గంలో కొద్దిపాటిగానైనా పురోగమించగలిగిన సాధకునికి ఆమె కృపానుభవము అవశ్యము కలిగి తీరుతుంది. దాని ఫలితంగా దుఃఖరూప సంసారమంతా భక్తునికి సుఖదాయకమూ, సుగమమూ అవుతుంది. మనిషి సహజంగా భవసాగరాన్ని తరించడనికి ఈ తల్లియొక్క ఉపాసన అతి సులభమైన, శ్రేయస్కరమైన మార్గం. మనిషి ఆదివ్యాధులనుండీ సర్వదా విముక్తుడవటానికీ, సుఖసమృద్ధిని పొందటానికీ, ఉన్నతిని పొందటానికీ కూష్మాండా దేవిని ఉపాసించటమనేది రాజమార్గం వంటిది. కాబట్టి లౌకిక, పారలౌకిక ఉన్నతిని కాంక్షించేవారు ఈ దేవీస్వరూపంయొక్క ఉపాసనలో సర్వదా తత్పరులై ఉండాలి.

(తెలుగులో నా భావాలు .......సౌజన్యంతో)

చంద్రఘంట

చంద్రార్థాకృతి ఘంట రూపమున శీర్ష మ్మందు చెన్నొంద దే-
వేంద్రాదుల్ నుతియింప సాధకులు సేవింపంగ సంసారపున్
సంద్రంబీది తరించు మార్గమునకై శాంతిప్రదా! చిన్మయీ!
మంద్రాస్యా! శివ! చంద్రఘంట! జననీ ! మాహేశ్వరీ ! వేడెదన్.

**************************************************************

పిండజప్రవరారూఢా చండకోపాస్త్రకైర్యుతా ।
ప్రసాదం తనుతే మహ్యం చంద్రఘంటేతి విశ్రుతా ॥

దుర్గామాతయొక్క మూడవ శక్తి నామము ‘చంద్రఘంట’. నవరాత్రి ఉత్సవాలలో మూడవరోజున ఈమె విగ్రహానికే పూజాపురస్కారాలు జరుగుతాయి. ఈ స్వరూపము మిక్కిలి శాంతిప్రదము, కల్యాణ కారకము. ఈమె తన శిరమున దాల్చిన అర్ధచంద్రుడు ఘాంటాకృతిలో ఉండటంవల్ల ఈమెకు ‘చంద్రఘంట’ అనే పేరు స్థిరపడింది. ఈమె శరీరకాంతి బంగారువన్నెలో మిలమిలలాడుతుటుంది. తన పది చేతులలో – ఖడ్గము మొదలయిన శస్త్రములను, బాణము మున్నగు అస్త్రములను ధరించి ఉంటుంది. సర్వదా సమరసన్నాహయై యుద్ధముద్రలో ఉండే దివ్య మంగళ స్వరూపం. ఈమె గంటనుండి వెలువడే భయంకర ధ్వనులను విన్నంతనే క్రూరులైన దుష్టులు గడగడలాడిపోతారు.

నవరాత్రి దుర్గాపూజలలో మూడవ రోజు సేవ మిక్కిలి మహిమోపేతమైనది. ఆ రోజు సాధకుని మనస్సు మణిపూరక చక్రాన్ని ప్రవేశిస్తుంది. చంద్రఘంటాదేవి కృపవలన ఉపాసకునికి దివ్య వస్తు సందర్శనం కలుగుతుందని చెబుతారు. దివ్య సుగంధ అనుభవము కూడా సిద్ధిస్తుంది. అలాగే వివిధాలైన దివ్యధ్వనులు కూడా వినిపిస్తాయి. ఈ దివ్యానుభవ అనుభూతికొరకు, సాధకుడు సావధానుడై ఉండాలి.

ఈ మాత కృపవలన సాధకుని సమస్త పాపాలూ, బాధలూ తొలగిపోతాయి. ఈమె ఆరాధన సద్యః ఫలదాయకము. ఈమె నిరంతరమూ యుద్దసన్నద్ధురాలై ఉన్నట్లు దర్శనమిస్తుంది కనుక భక్తుల కష్టాలను అతి శీఘ్రముగా నివారిస్తుంది. ఈ సింహవాహనను ఉపాసించేవారు సింహసదృశులై పరాక్రమశాలురుగా నిర్భయులుగా ఉంటారు. ఈమె ఘాంటానాదము సంతతము భక్తులను భూతప్రేతాది బాధలనుండి కాపాడుతూ ఉంటుంది. ఈమెను సేవించినంతనే శరణాగతుల రక్షణకై అభయఘంట ధ్వనిస్తూ ఉంటుంది.

ఈ దేవీ స్వరూపము దుష్టులను అణచివేయటంలో, హతమార్చుటంలో అను క్షణమూ సన్నద్ధురాలై ఉండునదే; అయినప్పటికీ భక్తులకూ, ఉపాసకులకూ ఈమె స్వరూపము మిక్కిలి సౌమ్యముగానూ, ప్రశాంతముగానూ కనబడుతూ ఉంటుంది. ఈమెను ఆరాధించడంవల్ల సాధకులలో వీరత్వ నిర్భయత్వములతోపాటు సౌమ్యతా, వినమ్రతలు పెంపొందుతుంటాయి. వారి నేత్రాలలోని కాంతులు, ముఖవర్చస్సు, శరీర శోభలు ఇనుమడిస్తూ, సద్గుణములు వృద్ధిచెందుతుంటాయి. వారి కంఠస్వరములలో అలౌకికమైన దివ్యమాధుర్యము రాశిగా ఏర్పడుతుంది. చంద్రఘంటాదేవిని భజించేవారు, ఉపాసించేవారు ఎక్కడికి వెళ్ళినా వారిని దర్శించిన వారందరూ సుఖశాంతులను పొందుతారు. ఇలాంటి ఉత్తమ సాధకుల శరీరాలనుండి దివ్యమూ, ప్రకాశవంతమూ అయిన తేజస్సు బహిర్గతము అవుతూ ఉంటుంది. ఈ దివ్య ప్రక్రియ సామాన్యులదృష్టికి గోచరించదు. కానీ ఉత్తమ సాధకులూ, వారి అనుయాయులు మాత్రము వీటిని గ్రహించి, అనుభూతిని పొందగలరు.

మనము త్రికరణశుద్ధిగా విధ్యుక్తకర్మలను ఆచరిస్తూ, పవిత్రమైన అంతఃకరణ కలిగి చంద్రఘాంటాదేవిని శరణుజొచ్చి, ఆమెను ఉపాసించడానికీ, ఆరాధించడానికీ తత్పరులమై ఉండాలి. అలాంటి ఉపాసన ప్రభావము వల్ల, మనము సమస్త సాంసారిక కష్టములనుండి విముక్తులమై, సహజంగానే పరమపద ప్రాప్తికి అర్హులమవుతాము. నిరంతరమూ ఈ దేవి పవిత్రమూర్తిని ధ్యానిస్తూ మనము సాధనలో అగ్రగణ్యులమవ్వటానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉండాలి. దేవి ధ్యానము మనకు ఇహపర లోకాలలో పరమ కల్యాణదాయకమై సద్గతులను ప్రాప్తింపజేస్తుంది.

(తెలుగులో నా భావాలు .......సౌజన్యంతో)

శైలపుత్రి

శూలికి నైన కోమలివి! సొంపుగ శిష్టుల నేల, నెద్దుపై ,
శూలము దాల్చి దుష్టులను శోధన జేయుచు, నుగ్ర రూపివై
కూలగ నేయవే తృటిని! కోరి శరన్నవ రాత్రులందు నీ
మ్రోలను నిల్చి మ్రొక్కెదను మోదముతోడను శైలపుత్రికా!

**********************************************************

దుర్గామాత మొదటి స్వరూపము ‘శైలపుత్రి’ నామముతో ప్రసిద్ధికెక్కినది. పర్వత రాజైన హిమవంతుని ఇంట పుత్రికయై అవతరించినందున ఆమెకు ‘శైలపుత్రి’ అనే నామము ఏర్పడినది. వృషభవాహననారూఢయైన ఈ మాత కుడి చేతిలో త్రిశూలమూ, ఎడమచేతిలో కమలమూ విరాజిల్లుతుంటాయి. ఈ అవతారమే నవదుర్గలలో మొదటిది.

పార్వతి, హైమవతి అన్నవి కూడా ఆమె పేర్లే. ఉపనిషత్తులోని ఒక కథను అనుసరించి, ఆమె హైమవతీ రూపంలో దేవతల గర్వాన్ని ఆణచివేస్తుంది.

‘శైలపుత్రి’ అవతారములో ఆమె పరమేశ్వరుణ్ణే పరిణయమాడుతుంది. పూర్వజన్మలో లాగానే ఈ అవతారంలో కూడా శంకరునికి ‘అర్ధాంగి’ అవుతుంది. నవదుర్గలలో మొదటి అవతారమైన ‘శైలపుత్రి’ యొక్క మహిమలూ, శక్తులూ అనంతములు. నవరాత్రి ఉత్సవములలో మొదటిరోజున ఈ దేవికై పూజలూ, ఉపవాసాలూ జరుపబడుతాయి. మొదటి రోజున యోగులు ఉపాసనద్వారా తమ మనస్సులను మూలాధారచక్రంలో స్థిరపరుచుకుంటారు. దీనితోనే వారి యోగ సాధనలు ఆరంభమవుతాయి.

(తెలుగులో నా భావాలు .......సౌజన్యంతో)

Like

కాదేదీ కవితకనర్హం ............అగ్గిపుల్ల

కాదేదీ కవిత కనర్హం..........అగ్గిపుల్ల..........

============================

సిగరెట్టు ముట్టించి చిద్విలాసమ్ముగా 
...........రింగుల పొగలూద హంగు నీవు !
కటిక పేదకు పొయ్యి కట్టెను రాజేసి
...........వంటను జేయగా బలము నీవు !
గడ్డివాముల, పాక లడ్డముగా గాల్చి
...........వైషమ్యముల బెంచ వాటమీవు !
కాలిపోవగ తల, కట్టె పుల్లగ నుండి
...........చెవుల శుభ్రము జేయు చెలివి నీవు !
పెద్ద నిద్దుర వోవ పిడికెడు బూదిగా
.....మనిషిని మార్చెడు మహిమ నీవు!

" నిప్పుతో చెలగాటము ముప్పు మనకు,
నిప్పు కనిపెట్ట నరునకు ముప్పు వచ్చె "
కన్ను కుట్టిన వారందు రెన్న నిట్లు
నీకు నగ్గిపుల్లా! నుతుల్ నేనొనర్తు.

తలను బాదు కొనుచు ధన ధనా పెట్టెకు
తగుల బడుదు వీవు తాపమొదవ !
స్వార్థ మెరుగ బోని జన్మ నెత్తితి వమ్మ!
అగ్గిపుల్ల! జోత లమరజీవి!

Like

మహాలయం

అపవర్గతృషితుల కాహ్వానమును పల్కి 
..........యర్చించి సద్గతు లందు వారు
తాత ముత్తాతల తలచుక శ్రద్ధతో 
..........పిన్డప్రదానముల్ బెట్టు వారు 
తిలతర్పణమ్ముల సలిపి పితౄణము
.........తగ్గినదని మది దలచు వారు 
ఈ యేటి కీ తీరు, పై యేటికిని మాకు
.........పిలుపు రాగలదను పెద్దవారు

భారతీయార్ష సంస్కృతీ ప్రేరితులరు
'పితరు లను మాట మరచిన బిడ్డలెల్ల'
సిగ్గు జెంద పైవారి నర్చించి తనుపు
భాద్రపద మహాలయ దివ్య పక్షమిద్ది.

బాపు లేడని........

'బాపు బొమ్మ' యేడ్చె బావురు మంచును  
'కుంచె' కుమిలి పోయె  గొల్లు మనుచు 
కళలు తప్పి పోయె 'కాన్వాసు' మూగయై 
'రంగు' మాసి  పోయె రంగు వెలసి .

పాపం వినాయకుడు!

చవితి పండుగంచు సంబర మేపార
నెలుక నెక్కి భువికి నేగు దెంచె
భక్తకోటి జరుపు పందిళ్ళలో పూజ 
వైభవమ్ము గన మదేభ ముఖుడు.

సినిమాల పాటలు చెవుల చిల్లులు చేయ
........... గుండె లదిరి పోయె కొన్ని చోట్ల!
డ్యాన్సు బేబీ యంచు డాబుగా నాట్యాలు
........... కురుచ దుస్తుల దాల్చి కొన్ని చోట్ల!
మోటారు బైకుపై మోడరన్ డ్రస్సులో
........... గొప్పగా తన బొమ్మ కొన్ని చోట్ల!
అదిరేటి ఎత్తులో నంతంత లడ్డుతో
........... గుంపుగా వేలాలు కొన్ని చోట్ల!

ఇంతలో పెద్ద గుంపొక టేగు దెంచె
కరకు శబ్దాల డబ్బాలు గలగలమన
చేతులను రంగు చీట్లతో చిత్రముగను
చవితి చందాల నిమ్మని స్వామి కడకు.

విస్తు బోయి " మీరు మస్తుగా పూజించు
విఘ్న నాయకుడను వినరె మీరు
స్వామి నంచు నన్ను ప్రేమతో కొలువక
ధనము నడుగ తగునె? " తాననియెను.

స్వామివైన నేమి ? సన్న్యాసి వౌ నేమి ?
ముందు డబ్బులిచ్చి ముందుకు నడు
మింత యట్టహాస మేరీతి జరిగెడి
నెవడి యబ్బ సొమ్ము లిమ్మ " నగను .

నాదు పేరున నీరీతి మేదిని పయి
నిన్ని దారుణా లగుచుండె నన్న మాట !
దంతమును పీకి వీరి నంతమును జేయ
నేక దంతుడ నైతినే యేమి చేతు ?

చేయు దారి లేక చిన్నబుచ్చుక స్వామి
రమ్ము మూషికమ్మ రయము గాను
వెనుక కేగి పోద మని పల్కి వెంటనే
మాయ మయ్యె నయ్యొ మహిని వీడి.

ప్రణయ విభు పాలికి జేర్చవే............

చిక్కని పట్టు పావడయు చెన్నగు రైకయు నోణి కంఠమం 
దొక్క సరమ్ము కర్ణముల నూగెడు లోలకులున్ కరమ్ములన్ 
చెక్కుడు గాజు లల్కలను చిన్ని సుమమ్ముల మాల చూడగా 
నిక్కముగా తెలుంగవికి నిండు దనమ్మిడు కన్య యీమెయే.

గణపతి ప్రాంగణ మందున 
నణకువగా కూరుచుండి యల్లుచు నతి తో-
షణమున పూమాలను ప్రా-
ర్థన జేసెడి నట్లు తోచు తన మదిలోనన్.

గణపతి! భక్తి తో నిడుదు కంఠము నందున పూలమాల నీ
ప్రణవపు తుండమున్ కదిపి భాసుర లీలను నా శిరస్సు పై
నణచుచు నాదు దోసముల నాశిషముల్ దయసేసి వేగ నా
ప్రణయ విభున్ పరేతరుని పాలికి జేర్చవె ధన్యనై మనన్.

(తెలుంగు+అవి = తెలుగుల లోగిలి)

పూతన వధ

వస్తున్నది పూతన పా-

లిస్తానని నాకు చూడు లీలగ నే చం-

పేస్తానని నవ్వుకొనెను 

వస్తాదా నల్ల పిల్ల వాడుయ్యాల్లో.

ముద్దొస్తున్నా డబ్బో 

పెద్దవి తన కళ్ళు బుల్లి పెదవులు చూస్తే 

వద్దుర నవ్వులు, చేయకు  

సద్దును కుర్రాడ నిన్ను చంపేస్తారా.

ఉండండమ్మా బాబును 

గుండెల కద్దుకొని కాస్త గుక్కెడు పాలీ-

నిండమ్మా బులి బొజ్జకు 

నిండా ముద్దాడి వాణ్ణి నే పోతాగా.

తాగర పీకల మొయ్యా

వేగమె నావిషము నువ్వు విరుచుకు పడరా...................

తాగక మానను కాంతా

బాగా నీ పాల తోటి ప్రాణాల్ కూడా.

ఆగాగు వదలరా నను 

తాగేయకు ప్రాణమోరి  తప్పే బాబోయ్  

నీ గడప తొక్క నింకను 

వేగంగా పారిపోత  వెళిపో నీరా.

నాతో చెలగాటాలా

పాతకి నిన్నొదల నింక ప్రాణాల్ తీస్తా   

నీ తప్పును నే కాస్తే  

ఏ తప్పూ లేని పిల్ల లెల్లా మనడం?

ప్రాణాల్ పోవుట తెలియక 

ప్రాణాలను తీయవచ్చె పరుగున లోక-

ప్రాణేశు కడకు, పూతన  

ప్రాణాలను విడచి పరమ పదమును జేరెన్.

కాదేదీ కవిత కనర్హం.............

కాదేదీ కవిత కనర్హం - సబ్బు బిళ్ళ.
======================

అబ్బుర మౌను నీ ఘనత! హాయిగ మేనికి నిన్ను రుద్డగా
నబ్బు పరీమళమ్ము, లిక నంతము ధూళియు గాలి స్వేదపుం
గొబ్బగు కంపు లన్నియును, గొప్పగ సౌఖ్యము ఫేన రాజిడున్
సబ్బు! త్వదీయ మార్దవము సన్నుతి జేయగ నాకు శక్యమే?

సబ్బూ! పెట్టెకు నీవల-
నబ్బును రేరాజు కళలు! నంతట నీవై
గొబ్బున నుండగ శుక్లము !
గబ్బున నీవరిగి పోవ కద కృష్ణ మహా!

త్యాగమె నీ యూపిరి మా
భోగమునకు నీ విభూతి పూర్ణత్వ మిడున్
మూగగ కృశించి పోదువు
వేగముగా, స్వార్థ మెరుగ వింతయు సబ్బూ!

చీర కట్టుకు సరియేది చిన్నదాన!

 

 

 

పోకముడిని బట్టి పొల్పు మీరగ జుట్టి
......కుచ్చెళ్ళు తగ బెట్టి కోక గట్టి

జాకెట్టు ధరియించి జారు పైటను దిద్ది
......మొలనూలు బిగియించి మురిపెమొదవ
...
పైటకొం గెగురంగ పదపడి గాలికి
......పై యంచు కనుపింప పట్టి చేత

వెనుక విలాసమై తనరార వాల్జడ
......నంచలు సిగ్గిల నడుగు లిడుచు

తెలుగు నట్టింట నడయాడు కలికి జూచి

నింగి వేలుపు లెల్లరు పొంగి పోయి

సిరుల జల్లుగ కురియరే చెలువు మీర

చీర కట్టుకు సరియేది చిన్నదాన!

 

తెలంగాణకు శుభాకాంక్షలు

పాడరా పాడరా మన పాటా.........
జన తెలంగాణమని ప్రతినోటా.......

కోటి ఆశలు నింపుక గుండెలోన 
స్వంత రాష్ట్రమ్ము కోసమై పరితపించి 
నారు మీ కలల్ ఫలియించి తీరుగాక 
శాంతి ధామమై తెలగాణ కాంతులీన.


తెలంగాణ సోదర సోదరీమణులకు 
స్వరాష్ట్రావతరణ శుభాకాంక్షలు!

చేరి శరణని మ్రొక్కరే.........

ఈ దెస జనకుడు నా దెస జననియు 
..........నిచట తా నయ్యయు నచట నమ్మ !
ఈ వంక భర్గుడు నా వంక భార్గవి
..........యిచ్చట శివుడును నచ్చట శివ !
ఈ వైపు గిరివాసు డా వైపు గిరిజయు 
..........నిచట నీశానుండు నచట నీశ !
ఈ ప్రక్క శంభుడు నా ప్రక్క శాంభవి
..........యిచ్చట పరమేశు దచ్చట పర !

ఇతడు చంద్రశేఖరుడాయె నిదిగొ కనగ !
నామె శశికళా ధరియగు నదిగొ చూడ !
నిరువు రొక్కటై దయజేసి రింపు మీర !
జేరి శరణని మ్రొక్కరే తీరు చింత. 

కాదేదీ కవిత కనర్హం....

కాదేదీ కవిత కనర్హం..................కుక్కతోక
=========================

కుక్క తోకకు గల ఖ్యాతి మిక్కుటముర
దాని వంకర సరిజేయ తరము గామి
వక్ర బుద్ధిని శ్వానపు వాలమనుట
లోక మందున వాడుక నీకు తెలుసు.

కుక్క తోక ప్రయోజన మొక్కటియును
లేదు, యీగల త్రోలగా లేదు, దాని
మాన మైనను కప్పగా బోని దగుట
వ్యర్థు నందురు భైరవ వాల మనుచు.

కుక్క తోకను చేబట్టి గొప్పదైన
నదిని గోదావరిని దాట నగునె ధరణి?
అల్ప బుద్ధుల యండతో సల్ప లేమి
పనుల నట్టి వారిని కుక్క వాల మనుట.

ఇన్ని సూక్తుల ప్రకటించు నిలను చూడ
కుక్క వంకర తోకయే నిక్కమిద్ది !
హీనముగ పైకి లోకాన కానుపించు
నెన్నియో పాఠముల జెప్పు నెన్న మనకు.

బడికి పోను నాన్నా..............

వయసు మీరెనె నాకేమి? వలను గాదె 
అయిదు వత్సరాల్ నిండిన వయసు లోన 
విద్యలను నేర్వగా నాన్న? వెర్రి గాక, 
రెండు నిండి నంతనె యేల దండనమ్ము?

బుల్లి బుగ్గల పైన ముద్దుల బదులుగా
......కన్నీటి చారికల్ కలచ బోవె?
అమ్మ బువ్వకు మారు ఆయాలు తినిపించు
......యెంగిలి మెతుకులే మింగ వలెనె?
బంగారు గొలుసుతో రంగైన మెడ కింక
.......టైకట్టు బిగియింపు డాబు వలెనె?
అమ్మ నాన్నల కన్న మమ్మి డాడీ పిల్పు
.......కమ్మగా దోచునే కలత గాదె?

పాల బుగ్గల పాపపై జాలి లేదె?
బాల హక్కుల న్యాయమే కాల రాచ?
హింస మేలొకో బడిలో ? అహింస తగదె?
చెమ్మగిల్లవే మీకనుల్ అమ్మ! నాన్న?

చిన్నారి పొన్నారి చిట్టి చేతుల లోన
......బొమ్మల బదులుగా పుస్తకాలె?
అమ్మ నాన్నా యని హాయిగా గునియక
......సారుల మేడంల జేర వలనె?
గౌనులు పరికిణీల్ గాలి తగులుట మాని
......యూనిఫారాలలో నుక్క వలనె?
తాతయ్య వీపుపై తైతక్క లాడక
......నడ్డి వంగెడి బర్వు నొడ్డ వలెనె?

తెలుగు పలుకుల మానుక నలవి కాని
పెద్ద ఇంగ్లీషు మాటలు పెదవి పైన
నాట్య మాడగ ననుగని నగవుతోడ
చూతురే? చిన్ని పాపను చేతురె బలి? 

శ్రీ రఘువీర!...........

దివ్యమౌ పెండ్లిని తిలకించ తారకల్ 
.........దిగివచ్చి ముత్యాల తీరు నొప్పె!
పద్మాక్షి జానకి పద్మ హస్తాలలో 
.........పద్మ రాగాలనే బ్రాంతి దోచె!
శ్రీ రామ చంద్రుని శిరసుపై రాలుచో 
.........తెల్ల మల్లెల వోలె జల్లులాయె!
నీల దేహమ్ముపై జాలువారెడు వేళ
..........యింద్ర నీలమ్ములై యింపు గొలిపె!

జానకీ రామచంద్రుల శుభ వివాహ
వేళ నొండొరుల్ తలలపై వేడ్క మీర
పోసుకొను తలబ్రాలిట్లు భాసమాన
మగుచు కల్యాణ కరములై జగతి గాచె!

శ్రీ రఘు వీర! మౌనిజన చిత్త విహార! ధరాత్మజా మనో
చోర! మహర్షి వాగ్జనిత శుభ్ర పయోధి సుధాకరా! చిదా-
కార! వినీల సుందర! అకార ఉకార మకార రూప! సు-
స్మేర! అహల్య శాప హర! సేవిత వాయుకుమార! శ్రీకరా!

స్వాగతమ్ము జయాబ్దమా!

స్వాగతమ్ము జయాబ్దమా! ఘన స్వాగతమ్ము శుభప్రదా!

స్వాగతమ్ము భరద్ధరిత్రికి! స్వాగతమ్ము జయప్రదా!

స్వాగతమ్ము యుగాది! ధాత్రికి స్వాగతమ్ము వసంతమా!

స్వాగతమ్ము తెలుంగునేలకు! శాంతి సౌఖ్యము లీయగా!

కోయిల నింబ మామ్రములు గుప్పున తావుల జల్లు మల్లియల్ 

హాయిని గూర్చు  మారుతపు టల్లన మెల్లన సాగు వీచికల్  

సోయగ మొప్పు క్రొన్ననలు చూపుల దోచెడి పుష్ప వర్ణముల్ 

వేయి శుభమ్ము లిచ్చెడిని వేడ్క వసంత యుగాది వేళలో!

వగరు వాసనలతో పొగరైన నింబపు 

...........చినిచిన్ని పువ్వుల చెలగ దెచ్చి 

జీడి వాసన లూరు చిట్టి మామిడి పిందె 

...........ముక్కల దగిలించి మోదమలర

చెరకు గడను దెచ్చి చెక్కును తొలగించి 

...........సన్నని ముక్కల కొన్ని జేర్చి 

క్రొత్తగా పండిన కొమరైన తింత్రిణీ 

...........ఫలవిశేషము కాస్త  పదిలపరచి  

క్రొత్త బెల్లపు తీపిని కొంత గలపి 

యుప్పు చిలికించి మెదిపిన గొప్ప రుచులు

చేదు తీపియు పులుపును చెంత వగరు 

శుభ యుగాదిని  పచ్చడి విభవ మలరు!

జయమగు గాక ధారుణికి, చల్లగ దప్పిక దీర్చు నీటికిన్! 

జయమగు గాక నగ్నికిని, సన్నగ మెల్లగ వీచు గాలికిన్! 

జయమగుగాక మింటికిని, సర్వ చరాచర ప్రాణికోటికిన్! 

జయమగుగాక సద్ద్విమల సజ్జనకోటుల కీ జయమ్మునన్!  

పూర్ణేందు వదన.........

పూర్ణేందు బింబమ్ము పొలతి! సిగ్గిలి దాగె
...........నీ ముఖ బింబపు నిగ్గు జూచి
నల్లని మబ్బులు చల్లగా జారెను
..........నీలాలకల గాంచి నీల వేణి !
తెల్లని వెన్నెల తెలతెల వోయెను
..........చిరునవ్వు కాంతికి చిగురు బోడి!
కువలయ దళములు కుంచించుకొని పోయె
..........నేత్రాల సొంపుకు నీరజాక్షి !

పసిడి జలతారు వస్త్రంపు మిసిమి హెచ్చె
నీవు ధరియించుటను జేసి నెనరుబోడి!
పుస్తకము ధన్యమాయెను పూవుబోడి !
రమ్య హస్తాబ్జ యుగ్మమలంకరించి !

*********************************************

ఇనబింబ మల్లదే కనుమరుగాయె నో 

......విరిబోడి!తిల్కమ్ము నరసి నొసట
రాకేందు బింబమ్ము రాకుండె మింటికి
......చంద్రాస్య! నిన్గని సంశయమున
కమలాలు గనుమదే గమ్మున ముకుళించె
......కమలాక్షి! నినుజూచి కమిలిపోయి
దరహాస రుచులకు తత్తరపడి పోయి
......స్మితముఖీ! మల్లెలు సిగను దాగె

పసిడి వన్నెల జలతారు పట్టు చీర
మించి మెరసె నీవది ధరి యించ లలన!
పొత్త మల్లదే ముదమున పొంగి పోయె
నీదు కరకమలమ్ముల నిగ్గుదేలి.

వసంతోత్సవం..........

గోకులమ్ము లోన నాడు గోపబాలు రందరున్ 
వేకువన్ యశోదపట్టి వెంటనంటి వీధులన్ 
చీకు చింత మరచి యాడ చేరి రంగులాటలన్ 
నాక వాసు లరగి నారు నంద వ్రజము జూడగన్.

రంగురంగు పూల తోడ రమ్యమైన వనులలో 
హంగుగాను రంగులెల్ల నలదుకొనుచు నొండొరుల్ 
నింగి నేల జేసినారు నెలవు వర్ణశోభలన్ 
పొంగె యమున పట్టలేక, ప్రొద్దు వాలె నంతలో 

బాలకృష్ణు డాన్చ వేణు వల్ల నల్ల నోష్ఠమున్ 
జాలు వారె పాట మంద్రజాల మహిమ జూపుచున్ 
గాలి నింగి నీరు నేల కమ్మనైన పాటకున్ 
సోలి పోయె కరగి పోయె చోద్య మాయె నంతటన్ 

గోపబాలు రాట మరచి గోపబాలు వంకకే 
చూపులన్ని నిలపినారు చుట్టు జేరినారదే 
గోపకాంత లిహము మరచి కూర్మి కృష్ణు డొక్కడే 
తోప వారి వారి చెంత త్రుళ్ళి త్రుళ్ళి యాడిరే 

వేణు గాన లహరి లోన విశ్వవిభుడు సర్వులన్ 
తాను తక్క నన్య మేమి ధరణి లేని రీతిగన్ 
పూని యోల లాడ జేయ పులకరించి రెల్లరున్
ప్రాణికోటి పరవశించె రమ్యవర్ణ శోభలన్ 

'ఏమి జన్మ మిట్టి నాక మేల మాకు నేడహో 
భూమి పైన పుట్టి యున్న పొందుగూడి కృష్ణునిన్ 
మేము గూడ యాడి పాడి మిడిసిపడుదు మయ్యయో
ఏమి భాగ్య ముర్వి జనుల' కిట్లు సురలు వగచిరే

మోహనాంగు రాస లీల ముగ్ధమై రహించగన్ 
దేహ భ్రాంతి వీడి నాడు దివ్య గాన లహరిలో 
నాహ యంచు జీవు లెల్ల నైక్యమై తరించగన్ 
సోహ మన్న భావ మేలె చూడ నుర్వి నంతటన్.