మాతృ పంచకం

నాదు ముత్యమా రత్నమా నాదు కంటి
వెలుగ నూరేళ్ళురా కన్న యెలమి నిట్లు
నన్ను బిలచిన నీ నోట నిన్ని వట్టి
బియ్య ముంచితి మన్నింపు బిడ్డ నమ్మ.

పంటి బిగువున నను గను ప్రసవ మందు
తాళగా లేని బాధను దట్టుకొనగ
నమ్మ శివ హర గోవింద యయ్య  కృష్ణ
యనుచు సైచిన నీకు వందనము లమ్మ.

కటకట నన్ను నీవు కను కాలము నందున శూల బాధ నీ
వెటుల సహించితో! తనువు నెండును, నాదు  మలాన శయ్యయున్
పటు మలినమ్ము కాగ నొక వత్సర కాలమ దెట్లు సైచితో
యటమట!  తాళ నన్యులకు నౌనె? ఘనుండగు గాక పుత్రుడే
యెటుల ఋణమ్ము దీరు జనయిత్రిది? దండము నీకు నమ్మరో. 

స్వప్నమున నన్ను సన్యాసి వలెను జూచి
యేడ్చితివి గురుకులమున కేగు దెంచి
యందరును నిను గని బాధ నొంది నార
లట్టి మహనీయ పాదాల కంజ లింతు.

నీ యవసాన మౌ పిదప నే నిట వచ్చితి నమ్మ! గొంతులో
బోయగ నైతి తోయమును, బూనిక శ్రాద్ధవిధిన్ 'స్వధా'ను నే
జేయగ నైతి, తారకము జెప్పగ నైతిని నీ చెవి న్నతుల్
నా యపరాధముల్ సయిచి న న్నతుల ప్రియ మార జూడవే.

ఉ. దండము సీతయేలికకు, తాపసి జన్నపు మేటి కాపుకున్
దండము నేలపట్టి యెదతామర తేనియ లాను తేటికిన్
దండము కోతిమూక నొక త్రాటిని నిల్పిన చేతకానికిన్
దండము నీటికుప్ప పయి దందడి యట్టెడ కట్టి నయ్యకున్.

ఉ. దండము దుమ్ములో బొగులు తాపసి యాలిని కాలి దువ్వతో
దుండిగ జేసి సాపెనను దోలిన జేజికి, కాటి ఱేనిదౌ
దండి లసక్తిని న్విరిచి తన్విని గైకొని నట్టి మేటికిన్
తండిరి మాటకై గరిక దత్తు సుకమ్ముల వీడి నయ్యకున్.

ఉత్పలమాలిక:
కోతుల చెల్మి చేసి యొక కోతిని జంపి మరొక్క కోతికిన్
కోతుల రాజ్య మిచ్చి యొక కోతిని దూతగ పంపి లంక కా
కోతుల సాయముం గొని యకుంఠిత దీక్షను దైత్యు గెల్వవే?
భూతల మందు మా నరుల పుట్టిని ముంచు కరోన నామయై
భీతిని గొల్పు సూక్ష్మ మగు పెద్ద కృమిన్ గనవేమి? విస్మయం
బీ తరి నీవు మౌనమున నేమియు బట్టని వాని వోలె నీ
సీతను గూడి భద్రగిరి జేరి సుఖమ్ముల దేలుచుంట! నా
త్రేతను రావణుం డిలను దిప్పలు పెట్టిన క్రూరమైన యా
రీతి కరోన నే డిలను లేకను సుంతయు జాలి మమ్ములన్
బ్రీతిగ నంజుకున్ దినుచు లేక నిరోధము రెచ్చుచుండగా,
మూతికి గుడ్డ కట్టుకొని ముక్కును మూసుక బూని మౌనమున్
జూతువె చోద్యమున్? భయమె సోకుని కన్న కరోన జూచినన్?
వాతలు తేలవే క్రిమికి బామముతో కడకంట నారయన్
యాతుల వైరి నీవు? పరిహాసము చాలును, తాళ లేము, సం
ప్రీతిని నీదు బిడ్డలను వేగమె సాకవె యార్త రక్షకా!
జోతలు జోతలో దనుజసూదన! శ్రీ రఘురామ! కావవే.