వల్లీనాథా! ప్రణతులు
చల్లగ మము జూడుమయ్య స్వామీ! దయతో
నుల్లము పొంగగ మ్రొక్కెడి
యెల్లర భక్తులను సతము నేలెడి దేవా!

శరవణభవ! నీ సరసిజ
చరణములను నిలచినాము స్వామీ! కనుమా
కరుణను  మము క్రీగంటను
శరణము వేరొకరు లేరు సత్యము దేవా!

తారకు జంపెడి వేల్పును
కోరితి రా పార్వతీశు గూడి నిలింపుల్
పోరున దైత్యుని జంపగ
శూరుని నిను సృష్టి జేసె సోముడు దేవా!

సుబ్రహ్మణ్యా! శివసుత!
అబ్రమె తారకుని పీచ మడచుట వేడం
గా  బ్రహ్మాదులె శరణని
లేబ్రాయుడవైన నిన్ను ప్రీతిని దేవా?.

సుబ్బారాయుడు షష్టిని
నబ్బో తీర్థమ్మటంచు నందరు నొకటై
నుబ్బున నిను గని మ్రొక్కగ
గొబ్బున సర్వులను గాచు కూరిమి దేవా!.