యీ శివరాత్రి నైన నిను నింపుగ గొల్చెడి భాగ్య మీయవే.............

మాతను గూడి వేడుకను మంచు గిరిన్ కొలువుండి, చెంతనే
ప్రీతిగ నాడు పుత్రులను ప్రేమను ముద్దిడు చుండి, భక్తితో
జోతలు సేయు దేవతల జూచుచు నుండి కృపల్ దలిర్ప, యీ
రాతిరి విందు సేతువట రమ్యముగా కనుదోయికిన్ శివా!

శంకర శంకరా యనుచు సన్నుతి జేతును, నీకు పాపపుం-
బంకిల మంటె నంచు మది భావన సేయక, సంకటమ్ము లే
వంకలు బెట్టబోక, నెలవంకను దాల్చిన దొడ్డ దేవరా!
పంకజనాభ వందిత !శివా! పరమాత్మ! పురారి! బాపరా.

మూడవ కంట జూచెదను మూడును నీకని పల్క భావ్యమే?
చూడు మదాపహారి! పరిశోధన జేసిన నన్ను గాంచవే
యాడెడి శత్రు షట్కమును హాయిగ నాయెద ప్రాంగణమ్ములో!
చూడుము వాని నొక్కపరి, జోతలు! చిచ్చర కంట నీశ్వరా!

కాతువు భక్త కోటులను కంటికి రెప్పగ నందురే నినున్
జూతు వదేమి చోద్య మొకొ ? సుందర దృశ్యమొ ? కాక క్రీడయో ?
భీతిని గొల్పు నా ప్రబల భీకర దుష్కర పాప రాశులన్
పాతర వేయవే తుహిన పర్వత పంక్తుల  యందు శంకరా!

శైశవమా గతించినది, చల్లగా జారెను యౌవనమ్ము, నా
యాశకు లేక హద్దు తిరుగాడితి విత్తము వెంట వెర్రినై!
లేశము గూడ దల్పకనె రేబవలుల్ బ్రతుకంత నీడ్చితిన్,
యీ శివరాత్రి నైన నిను నింపుగ గొల్చెడి భాగ్య మీయవే.